ဆြမ္းအလွဴ

“ဆြမ္းအလွဴ”
••••••••••••••••

“ဆြမ္းအလွဴ-ေပးလည္းေပး၊ ယူလည္းယူ”
သုခႆ ဒါတာ ေမဓာဝီ၊ သုခံ ေသာ အဓိဂစၧတိ။
ခ်မ္းသာကို လွဴတဲ့ ပညာရွိဟာ ခ်မ္းသာကို ရတယ္။
(အံ၊ဒု၊၃၅)
အဲဒီလို ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ကိုယ္လွဴတာကို ကိုယ္ျပန္ရတယ္လုိ႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။
စားဖြယ္ကို လွဴသူဟာ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ေတြအား
ေအာက္ပါအရာ ၅ မ်ဳိးကို တစ္ပါတည္း လွဴလိုက္တယ္
လုိ႔ ဘုရားရွင္က ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီအရာ ၅ မ်ဳိးက -
၁။ အသက္ရွည္မႈ၊
၂။ ခႏၶာကိုယ္အဆင္း လွပတင့္တယ္မႈ၊
၃။ ကိုယ္ခ်မ္းသာမႈ၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ၊
၄။ ခႏၶာကိုယ္အင္အား၊
၅။ အသိဉာဏ္ပညာ။
အဲဒီအရာ ၅ မ်ဳိးကို လွဴလိုက္သူဟာ ေအာက္ပါအက်ဳိး
၅ မ်ဳိးကို ျပန္ရပါတယ္။

လူ႔ဘဝ၊ နတ္ဘဝမွာ
၁။ အသက္ရွည္မႈ၊
၂။ ခႏၶာကိုယ္အဆင္း လွပတင့္တယ္မႈ၊
၃။ ကိုယ္ခ်မ္းသာမႈ၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ
၄။ ခႏၶာကိုယ္အင္အား
၅။ အသိဉာဏ္ပညာ။
(အံ၊ဒု၊၃၅)
ဆြမ္း(ထမင္း) ဟင္း၊မုန္႔၊ သစ္ရြက္ စတဲ့ စားဖြယ္ေတြကို
သူတစ္ပါးအား မေပးလွဴဖူးသူဟာ ရွားပါးပါလိမ့္မယ္။
ဗုဒၶသာသနာဝင္ေတြဆိုရင္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္တဲ့
ရွင္၊ ရဟန္း၊ သီလရွင္ေတြေရာ၊ မိတ္ေဆြေတြေရာ၊
မရွိဆင္းရဲသူေတြကိုပါ အနည္းနဲ႔အမ်ား အဲဒီစားဖြယ္ေတြကို
လွဴဖူးၾကပါတယ္။ ဆြမ္းေလးတစ္ဇြန္း လွဴတာလည္း
စားဖြယ္ကို လွဴတာပါပဲ။ ဟင္းေလးတစ္ခြက္၊
အသားဟင္းေလးတစ္တံုး၊ သစ္သီးေလး တစ္လံုး၊
မုန္႔ေလးတစ္ခု၊ ဗယာေၾကာ္ေလး တစ္ကြင္းလွဴတာလည္း
စားဖြယ္ကို လွဴတာပါပဲ။ နည္းနည္း မ်ားမ်ား
စားဖြယ္ေတြကို လွဴတိုင္း အထက္ပါအရာ ၅ မ်ဳိးကို
တစ္ပါတည္း လွဴလိုက္ပါတယ္။ ယူလည္း ယူလိုက္တယ္
လုိ႔ ဆိုရပါမယ္။

ေက်းဇူးရွင္ ပ႑ိတာရာမ ေရႊေတာင္ကုန္း သာသနာ့
ရိပ္သာ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေအာက္ပါလကၤာေလးကို
သတိရလာမိပါတယ္။
သက္ရွည္ ဆင္းလွ၊ ခ်မ္းသာရ ဗလဉာဏ္ပညာ၊
စားဖြယ္ လွဴသူ၊ က်ဳိးငါးဆူ ေပး-ယူႏုိင္ေလပါ-တဲ့။
.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
“အရွင္ပိလိႏၵဝစၧမေထရ္ ရခဲ့တဲ့ ဆြမ္းအက်ဳိးမ်ား”
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
အရွင္ပိလိႏၵဝစၧမေထရ္က “ပဒုမုတၱရာဘုရားရွင္ကိုေရာ၊
တပည့္ သံဃာအေပါင္းအားပါ ဆြမ္းနဲ႔ ေဖ်ာ္ရည္ကို
လွဴခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ႕ အဲဒီ အလွဴကုသိုလ္ကံနဲ႔
ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ အက်ဳိး (၁၀) မ်ဳိးကို ခံစားရတယ္”
လုိ႔ အမိန္႔ရွိပါတယ္။ သူရရွိတဲ့အက်ဳိး (၁၀) မ်ဳိးကို
ဒီလို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
(၁)။ အသက္ရွည္သူ၊
(၂)။ ခြန္အားႀကီးသူ၊
(၃)။ တည္ၾကည္သူ၊
(၄)။ အဆင္းလွသူ၊
(၅)။ အေႁခြအရံမ်ားသူ၊
(၆)။ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာသူ၊
(၇)။ ထမင္းကို ရရွိသူ၊
(၈)။ ေဖ်ာ္ရည္ကို ရရွိသူ၊
(၉)။ ရဲရင့္သူ၊
(၁၀)။ အခါခပ္သိမ္းပညာရွိသူ။
အဲဒီအက်ဳိးေတြကို သံသရာမွာ က်င္လည္ရတဲ့အခါ
ငါဟာ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
(ေထရာပဒါန၊၃၆၉)

ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ရဲ့ အက်ဳိးေတြကို စံုစံုလင္လင္
ျပည့္ျပည့္ဝဝ သိရရင္ အဲဒီအလုပ္ကိုလုပ္ရတာ
ႏွစ္ၿခိဳက္မႈ၊ စိတ္ပါဝင္စားမႈ၊ထက္သန္မႈ ျဖစ္ရပါတယ္။
လုပ္လိုတဲ့ဆႏၵလည္း ျပင္းျပလာရပါတယ္။
ဆြမ္း အလွဴ ၊ ထမင္းအလွဴ၊ ေဖ်ာ္ရည္အလွဴ ေတြကို
ကိုယ္ကိုယ္သူသူ လွဴဖူးေနၾကတာပါပဲ။
အနည္းအမ်ားသာ ကြာခ်င္ ကြာျခားပါမယ္။
အလွဴဒါန ရက္ေရာၾကတဲ့ လူေတြဟာဆြမ္းအလွဴ
ထမင္းအလွဴ၊ ေဖာ္ရည္အလွဴေတြကို ေနရာေပါင္းမ်ားစြာမွာ
အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေပါင္းမ်ားစြာအား အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ
လွဴဖူးၾကပါတယ္။ အလွဴေရစက္ လက္နဲ႔မကြာရွိၾကတဲ့
ဗုဒၶသာသနာဝင္ေတြအဖုိ႔ေတာ့ ဒီအလွဴေတြဟာ
အထူးေျပာစရာမလိုေတာ့ပါ။
ကိုယ့္မွာ ရရွိတဲ့ ဒီအက်ဳိး ၁၀ မ်ဳိးကို သိရွိတဲ့
ဆြမ္းအလွဴရွင္၊ ထမင္းအလွဴရွင္၊ ေဖ်ာ္ရည္အလွဴရွင္
ကေတာ့ အနည္းငယ္ပဲ ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။
ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူခဲ့တဲ့ စားဖြယ္လွဴရက်ဳိး
၅ မ်ဳိးကိုပဲ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူေတြ အသိမ်ားၾကပါတယ္။
အရွင္ပိလိႏၵဝစၧမေထရ္ မိန္႔ၾကားခဲ့တဲ့ ဒီအက်ဳိး
(၁၀) မ်ဳိးကိုေတာ့ သိသူနည္းၾကပါတယ္။ ဆြမ္းလွဴရင္၊
ထမင္းလွဴရင္၊ ေဖ်ာ္ရည္လွဴရင္ ေကာင္းက်ဳိးေတြကို
ရႏုိင္တယ္လုိ႔ ဗုဒၶသာသနာဝင္တိုင္း ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ရႏုိင္တယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ထားတဲ့အက်ဳိးေတြကို
တိတိက်က် စံုစံုလင္လင္ မသိၾကပါ။
သိေအာင္ ႀကိဳးစားလုိ႔ သိၿပီး လွဴရရင္ ဝမ္းလည္း
ပိုသာရသလို၊ အက်ဳိးလည္း ပုိႀကီးမားလာပါမယ္။
.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
“ဘုရား သိသလိုသာ သိခဲ့ရင္”
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ဒါနရဲ႕အက်ဳိး ကိုယ္ေတြ႕သိရင္ သိသေလာက္
လွဴရဲၾကပါတယ္။ လွဴၾကပါတယ္။ နည္းနည္းသိရင္
နည္းနည္းလွဴရဲပါတယ္။ လွဴပါတယ္။
မ်ားမ်ားသိရင္ မ်ားမ်ားလွဴရဲပါတယ္။ လွဴပါတယ္။
ဒါနရဲ႕အက်ဳိးကို အသိဆံုးပုဂၢိဳလ္ကေတာ့
ဘုရားရွင္ပါပဲ။ ဘုရားရွင္က ဒီလို မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
“ရဟန္းတုိ႔ လွဴဒါန္းေဝဖန္ေပးကမ္းမႈရဲ႕ အက်ဳိးကို
ငါဘုရားသိသလိုသာ သတၱဝါေတြ သိၾကမယ္ဆိုရင္
သတၱဝါေတြဟာ ကိုယ္စားရမယ့္ အစားအစာထဲက
သူတစ္ပါးေတြအား မေပးဘဲမစားကုန္ရာ။
(ေပးၿပီးမွသာ စားကုန္ရာ၏။) အဲဒီသတၱဝါေတြရဲ႕စိတ္ကို
ႏွေျမာမႈ အညစ္အေၾကးက အႏုိင္ယူၿပီး မတည္ရွိရာ။
ကိုယ့္အတြက္ ေလာက္ငရံုထမင္းထဲက
တစ္လုတ္စာကိုသာ ကိုယ့္အတြက္ ခ်န္ထားၿပီး
က်န္ထမင္းလုတ္ အားလံုးကို လာလာသမွ်
အလိုရွိသူေတြအား ေပးလွဴတယ္။
အလွဴခံေတြရွိခဲ့ရင္ ကိုယ့္အတြက္ ေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့
အဲဒီထမင္းလုတ္တစ္လုတ္ထဲကေတာင္
တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို လွဴၿပီးမွသာ စားကုန္ရာ၏။
မေပးလွဴဘဲ မစားကုန္ရာ။”
“ရဟန္းတုိ႔ လွဴဒါန္းေဝဖန္ေပးကမ္းမႈရဲ႕ အက်ဳိးကို
ငါဘုရားသိသလို သတၱဝါေတြမသိၾကတဲ့အတြက္
သတၱဝါေတြဟာ မေပးလွဴဘဲ၊ စားေနၾကတယ္။
အဲဒီသတၱဝါေတြရဲ့ စိတ္ကို ႏွေျမာမႈအညစ္အေၾကးက
အႏုိင္ယူၿပီး တည္ရွိေနတယ္”
(ဣတိဝုတ္၊ ၂၀၇)

-【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of
Young Buddhist Association】
-【သာမေဏေက်ာ္ဆရာေတာ္ ဦးဓမၼိကာလကၤာရာဘိဝံသ-
သာမေဏေက်ာ္မဟာဂႏၶာရံုေက်ာင္းတုိက္】
Posted by ► Young Buddhist Association
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm


က်ြန္ေတာ္သိ၍က်ြန္ေတာ္တတ္၍ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါ။

က်ြန္ေတာ္ေလ ့လာမိသမ်ွကိုစာဖတ္သူမ်ားထံျပန္လည္မ်ွေဝေပးျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။

က်ြန္ေတာ့္ပို႔စ္တစ္ခုခ်င္းစီအတြက္မူရင္းေရးသားသူမ်ားကိုအထူးေက်းဇူးတင္ဥပကာရတင္ရွိပါတယ္

ျဖိဳးေလး(Myanmar      Youth)ph-09969535368

No comments